Świnica – zwornikowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o dwóch wierzchołkach, różniących się wysokością o 10 m. Wikipedia
Wysokość n.p.m.: 2 301 m
Pierwsze wejście: 1867
Wyniesienie: 351 m
Próby zdobycia szczytu były podejmowane już na początku XIX wieku (Stanisław Staszic w 1805, próba nieudana). Jako pierwsi na niższym wierzchołku stanęli austriaccy oficerowie, dokonujący pomiarów topograficznych w 1822 r. Zdobywcą wyższego z wierzchołków został 22 lipca 1867 r. przewodnik tatrzański Maciej Sieczka, po czym, podczas tej samej wyprawy, wprowadził ks. Eugeniusza Janotę, Bronisława Gustawicza i Stanisława Librowskiego. Pierwszego wejścia zimowego dokonał Jerzy Maślanka 30 grudnia 1907 r.[3], co na owe czasy było sporym wyczynem.
W obrębie masywu Świnicy wydarzyły się liczne wypadki śmiertelne (łącznie ok. 30 – w tym kilka samobójstw, Świnica pod względem ich liczby w Tatrach ustępuje tylko Giewontowi). Jest bardzo niebezpieczna w czasie burzy. 15 sierpnia 1939 r. od porażenia piorunem i paniki, która zapanowała wśród turystów, zginęło na niej 5 harcerzy i ich opiekun[4]. 4 września 2012 r. podczas zejścia ze Świnicy w kierunku Zawratu zginął tragicznie Józef Szaniawski: spadł w przepaść w kierunku Doliny Pięciu Stawów Polskich[5][6].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz